Musiceren

Het ging al voor de 45e keer door maar voor mij was het mijn eerste deelname: de muziekstage voor traditionele volksmuziek in Gooik. Vijf dagen lang musiceren, genieten van optredens, dansen tijdens de volksbals, spontaan jammen met andere muzikanten en ook veel bijleren. Er zijn 25 ateliers die gaan van accordeon, doedelzak, hakkebord, hommel, dans, mandoline, zang, samenspel tot kinder- en jeugdateliers. Ik koos ervoor om bij te leren met de mandoline. Om helemaal in de sfeer te blijven had ik net als vele anderen mijn tentje opgeslagen op één van de kampeerterreinen in het dorp. Het is een intense week geworden vol muziek en ontmoetingen met nieuwe en bekende gezichten, mensen waarvan je niet wist dat ze dezelfde passie deelden. De deelnemers komen uit alle hoeken van Vlaanderen en zelfs uit Nederland zakt men af naar deze stage omdat hij zo uniek is. Dat vertelden ook een paar buitenlandse lesgevers uit Frankrijk en Zweden. Af en toe zijn er ook toonmomenten waarbij men aan de anderen laat horen wat men al geleerd heeft. Maar één van de sterke momenten was ook de middag toen heel wat groepen een nummer gingen spelen of zingen voor de mensen uit het woonzorgcentrum in de dorpskern. Sommigen speelden zo voor hun eigen vader of moeder. Het was voor ons deelnemers ook een gelegenheid om de meeste ateliers eens aan het werk te zien. Maar bovenal is het een dankbaar moment want muziek verbindt en anderen laten meegenieten van jouw muziek is één van de mooiste aspecten aan musiceren. De glunderende gezichten van de bejaarden spraken boekdelen.

Pastor Guido

© Guido Vandeperre