In het evangelie hoorden we hoe Jezus een kind als voorbeeld stelt voor zijn leerlingen. Pastor Gino ging daar in zijn homilie verder op in, na een inleiding die onder andere ‘hotels voor alleen volwassenen’ ter sprake bracht. Onze aandacht had hij. Een kind is ‘afhankelijk’ van andere mensen en neemt dat ook aan. Een kind is ook ‘ontvankelijk’: alles is nieuw, moet nog geleerd en ervaren worden. Die houding van ‘afhankelijkheid’ en ‘ontvankelijkheid’ tegenover mensen en tegenover God, daartoe worden we uitgenodigd. Het kind in ons moeten we niet vergeten of wegmoffelen.
Bij het gesprek na de viering, zei iemand: ‘Ik hoop dat we een stuk op de autosnelweg kunnen rijden.’ En bij het terug naar huis wandelen, reden ze met zwaaiend voorbij.
In de latere namiddag was ik van plan om te voet naar het postkantoor, in de Sint Lambertusstraat bij het Shoppingcenter, te stappen om een brief te posten. (Het hoeft niet allemaal via mail.) Fietsers, steppers: ze kwamen van alle kanten. Als voetganger moest je stevig in je schoenen staan. Want blijkbaar gaan voor velen verkeersregels volgen en autoloze zondag niet samen. In de sint Lambertusstraat heb ik staan kijken naar een kleine jongen, een jaar op vier oud, op zijn step in het midden van de straat. Moeder en grote broer konden wel zeggen dat hij rechts moest blijven rijden maar dat duurde een minuut of zo en dan reed hij weer terug in het midden.
Je hoorde en zag hoeveel plezier hij daaraan beleefde. Ontvankelijkheid! Misschien moeten we meer autoloze zondagen hebben per jaar.
Pastor Chris
Je hoorde en zag hoeveel plezier hij daaraan beleefde. Ontvankelijkheid! Misschien moeten we meer autoloze zondagen hebben per jaar.
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
