Hoezeer heb ik gisteren genoten van de openingsceremonie van de Olympische Spelen! Meestal vind ik dergelijke plechtigheden eerder saai. Niet zo in Parijs! Ik heb de lange vier uren uitgezeten zonder mij één minuut te vervelen. Het was een prachtig geregisseerde show (met dank aan Thomas Jolly) op de Seine waarbij de Lichtstad in al haar pracht schitterend in beeld kwam. Het mooiste moment voor mij was het einde, waarbij Céline Dion het prachtige lied Hymne à l’amour van Edith Piaf zong vanop de Eifeltoren. Wat een locatie! Ze deed dit magistraal. Je kan het hier nog eens bekijken. La môme Piaf is onevenaarbaar, maar Dion bracht een verbluffende interpretatie van het lied waar Piaf ongetwijfeld trots op geweest zou zijn. Het was vooreerst bijzonder krachtig omdat Céline Dion hier als het ware een comeback maakte nadat ze een zeldzame ziekte kreeg, en eigenlijk niet meer wist of ze ooit nog zou kunnen zingen. Dat was op zich reeds ontroerend en hartverwarmend. Het getuigde van een grote veerkracht. Maar ook het lied zelf trof mij op een nieuwe manier, ofschoon ik het al zovele malen gehoord heb. Het gaat over de kracht van de liefde. Liefde is tot alles in staat, liefde overleeft alles, ook tegenslagen, oorlogen, ja zelfs de dood. Is dat trouwens ook niet datgene waar het steeds over gaat in de Bijbel? Dat liefde, hoe klein ook, alles overwint?
Le ciel bleu sur nous peut s'effondrer Et la Terre peut bien s'écrouler Peu m'importe si tu m'aimes Je me fous du monde entier
Tant qu'l'amour innondera mes matins Tant qu'mon corps frémira sous tes mains Peu m'importe les problèmes Mon amour, puisque tu m'aimes
J'irais jusqu'au bout du monde Je me ferais teindre en blonde Si tu me le demandais J'irais décrocher la Lune J'irais voler la fortune Si tu me le demandais Je renierais ma patrie Je renierais mes amis Si tu me le demandais On peut bien rire de moi Je ferais n'importe quoi Si tu me le demandais
Si un jour, la vie t'arrache à moi Si tu meurs, que tu sois loin de moi Peu m'importe si tu m'aimes Car moi je mourrais aussi
Nous aurons pour nous l'éternité Dans le bleu de toute l'immensité Dans le ciel, plus de problème Mon amour, crois-tu qu'on s'aime? Dieu réunit ceux qui s'aiment.
