En dat lukte ook met mij. Want wat willen deze kinderen hier mee zeggen? Gewoon een grapje? Het komt wel raar over, die broeken die elkaar kruisen als teken van intimiteit, maar zonder de benen van mensen erin, zonder personen die het beleven. Misschien is dat wat de kinderen zoeken, een beetje intimiteit? Maar intimiteit heeft vlees nodig, twee mensen die elkaar beminnen zonder elkaar op te eisen, gewoon bij elkaar vertoeven.
Ook als confraters in een religieuze congregatie hebben we een zekere intimiteit nodig. Ik was daar in Tirol met vier van mijn confraters samen voor een aantal dagen. Het is altijd even wennen om op een andere manier samen te zijn, zonder je te verbergen achter je werk. Er zijn voor de ander en met de ander. Het leven delen, en de ander aanvaarden zoals hij is, ieder met zijn eigen geaardheid, interesses, ziekten. Het lijkt allemaal simpel, maar het is niet zo. Anders kunnen we niet verklaren waarom eenzaamheid de ziekte van onze tijd is. Laten we die ziekte niet in ons leven insluipen. Geloven doen we niet alleen in God, maar ook in onze naaste.
Pastor Peter