Afgelopen zondag sloot Paus Franciscus in Rome de bisschoppensynode over synodaliteit af. Deze synode heeft maar liefst drie jaar geduurd! In deze drie jaren hebben niet enkel bisschoppen, maar ook priesters, diakens, religieuzen en leken samen onder leiding van de Heilige Geest een onderscheidingsproces over synodaliteit in onze kerk ‘ondergaan’. Het was uitzonderlijk dat niet enkel bisschoppen, maar ook priesters , diakens en leken hun (consultatieve) stem mochten laten klinken. De synodevaders- en moeders(!) waren het er over eens dat ook leken meer betrokken moeten worden bij de besluitvorming in de kerk. Daarbij hadden ze speciale aandacht voor de rol van de vrouw. Deze zou meer naar voren moeten komen… Het klinkt als een minuscule verandering, maar stiekem is het een grote stap dat zulke geluiden luidkeels klinken in het Vaticaan. Gelukkig zijn wij als Paulusgemeenschappen al een stap - of zelfs een paar stappen verder - dan het Vaticaan en andere bisdommen in de wereld. Laat ons ook bescheiden blijven en deze synode toch als een steuntje in de rug zien. Wij bewandelen samen als Paulusgemeenschappen een weg waarvan wij menen daartoe geroepen te zijn en waartoe de wereldkerk nu ook oproept. Laten we goed naar elkaar blijven luisteren en ruimte blijven maken voor diversiteit. Wellicht kan het Vaticaan ook wat van ons leren… Ik denk aan ons recente ‘rondetafelgesprek’ in Schaarbeek. Wij wisselden daarin uit over een Bijbeltekst en ons geloof op een laagdrempelige wijze. Met mijn Nederlandse directheid durf ik gerust te zeggen dat het rondetafelgesprek in Schaarbeek een stuk gezelliger, toegankelijker en opener oogde dan het rondetafelgesprek in Rome!
Pastor Tijmen
© Vatican Media
