Op bezoek bij de Oekraïense Grieks-Katholieke Kerk

Aan de achterzijde van het Heilig Hartcollege te Ganshoren was er tot voor enkele jaren een ‘Oekraïense Kerk ‘ en een school waar op zaterdag aan kinderen uit Oekraïne les wordt gegeven. Zo werd in de Pastorale ploeg Kleopas met de Sint-Martinuskerk als gemeenschapskerk – nu behorend ook tot de Paulusgemeenschappen – het idee geopperd om met onze ‘christelijke -Oekraïense buren’ contact op te nemen. Misschien kon hieruit iets gemeenschappelijks gebeuren. Ondertussen heeft deze kerk onderdak gevonden in de Onze Lieve Vrouw van Lourdeskerk te Jette en is de school verhuisd naar Sint-Pieters-Woluwe.
In maart jl kwam op vraag van onze pastorale ploeg de Oekraïense priester Oleh Zymak naar onze maandelijkse vergadering. Hij is Redemptorist en woont in Ganshoren en spreekt verschillende talen, onder meer ook Nederlands. Het werd een boeiend gesprek over zijn land, zijn kerkgemeenschap en de school die omwille van het groot aantal kinderen op zoek was naar een ruimere locatie. Er werd afgesproken dat we op een zondag zouden deelnemen aan de Oekraïense eucharistieviering in Jette.
Op zondag 20 oktober ’24 was ik samen met een lid van onze pastorale ploeg dan ook te gast in de Oekraïense kerk. Pater Oleh vroeg dat ik in de viering mee zou voorgaan en de homilie zou houden. De viering verliep in het Oekraïens en beetje Nederlands en volgt de Byzantijnse ritus van de ‘ goddelijke Liturgie van de H. Johannes Chrysostomus’. Tijdens de viering was een jonge Oekraïense priester heel de tijd biecht aan het horen. Een viering anders dan wij gewoon zijn. Vaak wordt er wierrook gebruikt, zijn er veel herhalingen en zegeningen. En tegelijk een herkenbaar verloop. Ik hield er de homilie die tegelijk werd vertaald in het Oekraïens. Het was eveneens missiezondag en dat maakte voor mij die viering bijzonder: katholiek, universeel en meertalig.

Johan Dobbelaere

Bezoek van Pater Oleh aan onze pastorale ploeg in maart