Ik ging eind vorige week wol kopen om een vestje te kunnen breien voor het kindje van mijn nichtje, mijn petekind, dat begin december zal geboren worden. Daar we mekaar niet kunnen ontmoeten, is dit een weg om toch verbonden te blijven.
in deze dagen van Allerheiligen en Allerzielen herdenken we onze dierbare overledenen. Mijn moeder overleed op paaszaterdag. Haar herdenken is ook met een dankbaar hart mooie herinneringen koesteren. Leren breien is daar zeker één van. Begin 1961 kwam de geboorte van mijn broer heel dichtbij. Mijn moeder breide sokjes, vestjes en dergelijke voor de baby. Ik wilde voor mijn pop ook wil iets breien. Het eerste proeflapje met de nodige gevallen steken leverde een wat bizar resultaat, met meer steken dan waarmee het begon. Maar enkele tijd later was het vestje voor mijn pop klaar. Mooie herinneringen zorgen voor verbondenheid.
In de winkel waar ik wol ging kopen, werd ik getroffen door een oproep om mee te doen aan een actie om warme sjaals te breien. De sjaals zijn bedoeld om te geven aan gezinnen die een kindje verloren hebben dit jaar. Ook de jaarlijkse ‘Goedgemutst-actie’ van Welzijnszorg maakt van breien een vorm van verbondenheid en solidariteit. U kent waarschijnlijk wel de flesjes fruitsap met een mutsje op, waarbij een deel van de opbrengst naar Welzijnszorg gaat.
Breien: misschien ook iets voor u? Laat ons vooral verbonden blijven met elkaar!
Chris Ruelens
