Brussel begint stilaan meer en meer op een dode stad te lijken. Het was dan ook bijna profetisch te noemen dat de operaproductie van de Munt die vorige week in première ging en na twee voorstellingen wegens de coronamaatregelen werd stilgelegd ‘Die Tote Stadt’ was van Erich Wolfgang Korngold, gebaseerd op ‘Bruges la morte’ van Rodenbach. Ik moet toegeven dat ik mijn geliefde Brussel toch liever wat bruisender zie dan nu, ook al begrijp ik volkomen dat het op dit moment even zo moet zijn. Maar misschien kan deze tijd een uitgelezen moment zijn om de stilte te herontdekken. Want het wordt effectief overal opnieuw noodgedwongen stiller: op de werkvloer, in de theaters en bioscoopzalen, in de restaurants en cafés, in het luchtruim, op de snelwegen, en ja ook in de kerken. Stilte kan heilzaam zijn, zeker in een wereld waarin lawaai de overhand krijgt. Het is ook niet voor niets dat er elk jaar een dag van de stilte bestaat. Die vond dit jaar plaats op 25 oktober. Maar aanstaande zondag, Allerheiligendag, houdt ook radiozender Klara een dag van de stilte. Een hele dag lang ‘Klara in stilte’, een radiodag in slow motion met stille muziek. Onlangs verscheen zelfs een boek van Klara onder de titel ‘De stilte van de muziek voor Bach’, een analyse van de muziek uit de middeleeuwen en de renaissance. Deze muziek wordt vaak geassocieerd met stilte en verstilling, sereniteit en ingetogenheid. Een echte aanrader voor de komende donkere dagen. Maar ook voor ons als christen is stilte belangrijk. Het is in de stilte dat de Gans Andere tot ons kan spreken. Als we zelf alles volpraten, dan kan Hij niet aan het woord komen, en dit zowel in ons persoonlijk gebed als in de liturgie. Nu we noodgedwongen uiterlijk wat stiller moeten worden kan dit ons misschien ook helpen om innerlijk de stilte in ons hart en ons hoofd toe te laten, om te zien wat Hij ons te zeggen heeft.
Pastor Gino.