Wanneer je een firma of dienst of zo belt, is de kans zeer groot dat je te horen krijgt: ‘Een ogenblik geduld a.u.b., we helpen u zo dadelijk verder.’ Die ‘dadelijk’ is met een korrel zout te nemen want ‘een ogenblik’ wordt heel vaak een lange rij van ogenblikken, vergezeld van een muziekje.
Ik moet toegeven, niet mijn meest favoriete ‘ogenblik’, ook al is het een oefening in geduld oefenen.
Soms kan je de vraag krijgen of stel je ze zelf: ‘Heb je een ogenblik voor mij?’.
Iemand heeft je nodig of je hebt iemand nodig. Hopelijk mag dat ogenblik wel wat langer duren zodat er niet het gevoel is van iemand lastig te vallen. Tijd kunnen maken voor mekaar maakt gever en ontvanger alleen maar rijker.
Op mijn (bijna) dagelijkse wandeling ontdek ik meer en meer nog een andere betekenis van het woord ‘een ogenblik’: elkaar aankijken, een blik gunnen. Ook al ken je mekaar niet, het schept een moment van verbondenheid. Niet iedereen die ik zo tegenkom reageert op een ‘ogenblik’ en een glimlach maar de meeste mensen wel. En soms komt het dan tot een (kort) gesprek, zoals onlangs met een dame over kikkers bij de Woluwe.
Een ‘ogenblik’: niet spectaculair maar dat hoeft ook niet.
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
