Grenzen: als leerkracht geschiedenis ben ik ze vaak tegengekomen, mijn leerlingen ook. Geen geschiedenisatlas of handboek of je vond ze terug, met alle verschuivingen en veranderingen die ze kenden en nog steeds kennen. Blijkbaar willen mensen graag hun grenzen verleggen of op zijn minst vastleggen. De verschillende oorlogen, op grote en kleine schaal, draaien meestal daar om, vroeger en nu.
Maar er zijn ook de grenzen waar iedere persoon recht op heeft, fysiek en psychisch. Die grenzen een stem geven, duidelijk zeggen wat voor jou kan en niet kan , is niet altijd zo evident. En voor kinderen nog het minst van al. De documentaire ‘Godvergeten’ maakt daarom zo’n indruk. Kindermisbruik komt regelmatig in het nieuws. Maar de levenslange gevolgen voor de kinderen veel minder.
De kerk komt er naar voor in al haar onvolmaaktheid. De commentaren en reacties na de eerste uitzending maakten dit wel duidelijk. Mij trof daarbij een uitspraak van kerkjurist Rik Torfs:
‘Ik wil eindigen met iets wat wellicht weinig applaus zal opleveren. De kerk als instituut heeft zwaar gefaald. Veel priesters ook. In Amerika was ongeveer 4 procent dader van seksueel misbruik. 96 procent dus niet. Veel priesters hebben zich tomeloos ingezet voor andere mensen. Zoals ik de kerk bekritiseerde toen ze macht had en die misbruikte, laat ik haar niet in de steek nu ze het voorwerp uitmaakt van misprijzen en hoon. De kerk is een zeer onvolmaakt instituut. Maar de christelijke boodschap is prachtig.”
Moge God ons helpen om stem te geven aan wie dat zelf niet kan, om onze ogen en ons hart niet te sluiten voor onrecht. Want ook wij zijn kerk!
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
