We waren met dertien deelnemers en twee ‘trainers’ die ons wegwijs maakten in deze methodiek. Er zijn drie soorten verhalen: parabels, heilige verhalen en liturgische verhalen. De twee begeleiders vertelden zelf als voorbeeld een parabel en een historisch verhaal. Daarna was het aan ons. Na een uurtje voorbereidingstijd mocht de eerste al beginnen, een spannend moment omdat je toch een bepaalde lijn moet volgen waarbij woorden en bewegingen van de handen mekaar aanvullen. Opvallend was de rust die er vanuit ging voor de toehoorders. Daarna volgden een aantal vraagjes zoals: ‘Ik vraag me af wat jij het mooiste vond in het verhaal; ik vraag me af wat jij het belangrijkste vond in het verhaal; ik vraag me af waar jij nu bent in het verhaal/ welk deel van het verhaal gaat over jour en ik vraag me af of we een stuk van het verhaal kunnen weglaten en toch nog het hele verhaal hebben dat we nodig hebben.’ Deze vraagjes brachten een mooi en diep gesprek op gang. We ontdekten hoe zo het verhaal wordt open gelegd en betekenis krijgt doorheen alle antwoorden. Het is een gezamenlijk vinden van betekenis en dus niet de verteller die alle wijsheid in pacht heeft. We kregen na de driedaagse allemaal ons ‘diploma’ van verteller maar waren vooral enthousiast om met Godly Play aan de slag te gaan. Ik kijk er naar uit…
Pastor Guido
 |
| © Guido Vandeperre |
