Komen eten !

Het roepen in de trappenhal of buiten aan de achterdeur 'KOMEN EEETEEEENNN', het gaat tot in mijn vroegste herinnering. Het was een vertrouwd geluid, een vertrouwde stem. Het was 'thuis'. Hoewel het eten  sinds mijn kinderjaren qua samenstelling sterk veranderd is, het samen rond de tafel zitten is nog altijd één van die huiselijkste taferelen, één van die gezelligste momenten van de dag.
Bij mijn kinderen ben ik het ook blijven roepen 'KOMEN EEETEEEENNN', dan hoorde ik ze de trap af stormen en vragen; 'Wat eten we?' Aan tafel begonnen de tongen los te komen en de verhalen van de dag werden gedeeld. Toen mijn kinderen adolescenten werden was de gsm in volle opmars. Ik moest niet meer roepen zeiden ze. Ik kon nu gewoon een sms'je sturen. Dat deed ik dan maar een stuk van de charme ging verloren. Jammer... maar niet voor lang.
Nu hoor ik mijn kinderen naar hun kinderen terug roepen in de trappenhal 'KOMEN EEETEEEENNN'. Het is weer thuis komen.
Ik moest er aan denken omdat ik een Godly Play stukje aan het voorbereiden ben over De Bijbel. De verhalen werden niet altijd voorgelezen. In het begin werden ze verteld bij mensen thuis of gezellig in een kring rond het kampvuur. Kan het intiemer? Kan het gezelliger? Daarna werden de teksten op schrift gesteld, eerst op soepel leer, nadien op papier en als de boekdrukkunst werd uitgevonden werden de verhalen gebundeld in "De Bijbel". Momenteel heeft De Bijbel ook een stukje van zijn glans verloren want inderdaad, nu kunnen we De Bijbel ook lezen op onze laptop of gsm. Praktisch maar ook hier gaat een stukje van de charme verloren.
Wat voel ik mij gelukkig als ik de verhalen kan vertellen, zomaar, in een kring van kinderen of volwassenen. Hoe 'thuis komen' is het als dat kan gebeuren in een mooie Godly Play ruimte.

(U hoort er binnenkort meer over)

Pastor Mariette

@ Mariette Dhondt