Ik vraag mij af of dit voor een mens ook niet zo is. Als je jaar en dag vastgeroest zit in hetzelfde patroon, als je gaat leven als een automatische piloot omdat het al jaren zo is, wat heb je dan nog om naar uit te kijken, wat geeft je energie? Raak je dan ook niet uitgeput, uitgeblust zoals de bodem?
Ik vraag mij af wat laat jou nog groeien en bloeien?
Ook Jezus liet de mensen niet vastroesten in gewoonten of wetten of tradities. Hij riep de vissers van achter hun netten om hem te volgen, hij genas de zieken omdat ze zouden kunnen leven, hij bevrijdde de lamme omdat hij zou kunnen lopen. Wetten heeft hij niet afgeschaft maar vervolledigd. Ja zelfs tradities zijn niet heiligmakend. De mens is er niet voor de sabbat, maar de sabbat voor de mens.
Wat denk je, ben jij er klaar voor als de kerkgemeenschappen nieuwe wegen gaan? Zeg jij 'ja' tegen een leven dat je energie geeft om te groeien en te bloeien?
Ik ben er zeker van dat jij voldoende boerenwijsheid hebt.
Pastor Mariette