Anti-kerstboom

Enkele dagen geleden zagen we in deze blog een foto van de kerstboom van diaken Dirk. Ik dacht, waarom vandaag in deze blog ook niet eens mijn eigen kerstboom voorstellen? Ik heb dit jaar immers gekozen voor een alternatieve boom. Eigenlijk puur uit gemakzucht. Ik zie het dit keer immers niet zitten om elke dag met de stofzuiger rond te trekken en alle gevallen naalden weg te werken. Noem het dus maar gerust een zekere luiheid. Daarom dacht ik, waarom niet gewoon een paar dorre takken gebruiken die afgevallen zijn enkele weken geleden bij de storm. Goedkoop (want de kerstbomen kosten tegenwoordig stukken van mensen) en lekker ecologisch op de koop toe! Ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel best tevreden was van het resultaat (zie de bijgevoegde foto, maar ik laat het oordeel aan jou over). Totdat ik bezoek had en één van de gasten fijntjes opmerkte dat mijn kerstboom dit jaar eigenlijk een tegenspraak was van wat een kerstboom zou moeten zijn: het frisse groen dat we in de huiskamer halen als teken van hoop. Mijn boom was volgens hem eerder een teken van dorheid, wanhoop en verval. Een soort van ‘anti-kerstboom’. Dan nodig je eens iemand uit, en dan krijg je zoiets op je bord! Mijn enthousiasme over mijn boom was helemaal verdwenen. En aanvankelijk moest ik hem in zekere zin gelijk geven. Maar toen het bezoek vertrokken was en ik verder wat mokkend mijmerde over mijn alternatieve boom dacht ik: ik heb toch maar een dode tak voor even nieuw leven ingeblazen door ze in een warme huiskamer te plaatsen en te versieren met enkele kleurrijke ballen! Ik heb nieuw leven gegeven aan datgene wat afgeschreven was, niet meer van tel. Is dat trouwens ook niet de echte ‘Christmas Spirit’? Gaat Kerstmis immers ook niet over iets van het schone blijven zien in datgene wat op het eerste zicht niet mooi is? Hoop blijven koesteren ondanks alle wanhoop, licht blijven zien ondanks alle duisternis? Neen, mijn kerstboom is geen anti-kerstboom, maar die ten dode opgeschreven tak die versierd is, vertelt mij elke dag over Kerstmis, over wat het betekent wanneer Jesaja zegt dat het geknakte riet niet gebroken mag worden en de kwijnende vlam niet gedoofd mag worden.

Pastor Gino

© Gino Mattheeuws