In de krantenwereld noemt men de zomertijd vaak ‘komkommertijd’.
En misschien denkt u hetzelfde bij het lezen van deze blogtekst want ik schreef al eens over ‘een glimlach’. Maar voor mij blijft het één van de mooiste geschenken die mensen aan mekaar kunnen schenken. En nu we minder (of geen) mondmaskers dragen is dat weer volop mogelijk.
Vorige week was ik er even tussenuit. Samen met een vriendin nam ik deel aan een busreis naar de Noord Duitse Hanzesteden. De andere leden van de groep kenden we niet, wat het altijd wat spannend maakt want van de groepssfeer hangt toch veel af.
Om 6 uur stond de bus klaar om ons op te pikken. Best vroeg maar de glimlach van de chauffeur en de reisleider maakte dat onmiddellijk goed.
Ook verder op de reis, in een hotel of restaurant, bij een bezoek aan een kerk of museum, … : een glimlach spreekt een eigen taal!
In deze ‘komkommertijd’ geef ik u graag nog eens de onderstaande tekst mee.
Pastor Chris
Het kost niets en is veel waard.
Het maakt de ontvanger rijker zonder dat het de gever armer maakt.
Het duurt kort als een bliksemflits maar blijft vaak voor altijd in de herinnering.
Niemand is zo rijk dat hij zonder kan en niemand is zo arm dat hij het zich niet kan veroorloven.
Het brengt geluk in huis, kweekt goodwill in zaken en is het teken van vriendschap.
Het geeft vermoeiden kracht, beurt de neerslachtigen op, troost de bedroefden en is het beste middel tegen ergernis.
Het kan niet worden gekocht of afgebedeld, geleend of gestolen, omdat het alleen waarde heeft wanneer het geschonken wordt.
Wat is het? Een glimlach.