Gisteren zorgde een dagje naar Antwerpen voor dat gevoel. We (de vriendin waarover ik al eens schreef in de blog en ik) hadden afgesproken met een vriendin die in het Antwerpse woont.
Ik neem in Brussel bijna altijd het openbaar vervoer of ga te voet voor kortere afstanden, maar met de trein reizen gebeurt maar af en toe. Dus voor mij heeft dat altijd iets van vakantie. ’s Middag zochten we een restaurant op want samen eten hoort bij zo’n dagje uit.
In de namiddag stond een gegidst bezoek aan het stadhuis, meer bepaald ‘t Schoon Verdiep’, op het programma. De buitenkant van het stadhuis heb ik vaak besproken in mijn lessen geschiedenis als voorbeeld van renaissancebouwkunst in de Nederlanden. Ik kan alleen maar zeggen: de zalen van het Schoon Verdiep zijn prachtig! Op uitnodiging van de burgemeester mochten we zelfs zijn cabinet bezoeken. Dat er enige Romeinse objecten zijn bureau sierden, zal niemand verwonderen.
Het stadhuis: een bezoek waard! En binnenkort gaat, na zoveel jaren, ook het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten weer open. Dus een reden te meer om nog eens af te spreken.
Maar eigenlijk hebben we daar geen heropening van een museum voor nodig want de vriendschap die we delen is en blijft de belangrijkste reden.
Dank U, God, voor de vriendschap!
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
