Herfstavond

Omdat het gisteren zondag in de vroege namiddag aan het regenen was, zijn we niet gaan wandelen en thuisgebleven. We hebben Galmaarden dus niet gezien – het zal voor een andere keer zijn.
Maar in de late namiddag was het droog en zijn we een toerke gaan doen, naar het Jubelpark en terug. Op zich niets speciaals, maar met de snelle avondschemering – ja, we zijn weer in ons normale winteruur – het avondlicht, de fontein, de verlichting en de groene halsbandparkieten die altijd dezelfde richting vlogen (hoe kan dat?), was het mooi. Een mooie herfstavond.
Zou ik daar vroeger ook zo van genoten hebben, heb ik daar eigenlijk vroeger ooit van genoten? Ik denk het niet; alleszins ik kan het me niet meer herinneren, zoals zo dikwijls – altijd meer.
Ja, dan denk je ook aan jouw herfstavond, want in die periode ben ik nu. En neen, dat is niet erg. Een herfstavond kan mooi zijn en je geniet van andere dingen dan in de lente en de zomer. En de herfst is nog maar pas begonnen en met een beetje geluk volgt er nog een winter. Een leven verandert en het voltooit zich; dankbaar en vol van liefde. Andere accenten, kalmer en rustig, maar meer dan de moeite. Kleine stappen op weg naar waar we ooit willen eindigen. In vrede en geborgenheid bij Hem!

Diaken Dirk

Herfstavond © Dirk Van Erps