Vorige week is in de ‘Royal Academy’ in Londen de tentoonstelling ‘The Arrival of Spring, Normandy, 2020’ geopend. Het is een expositie met werk van David Hockney. Vorig jaar in maart bij de start van de lockdown trok Hockney zich terug in zijn buitenverblijf in Normandië om er de intrede van de lente vast te leggen. Zijn plan was om elke dag het ontluiken van heggen, struiken, bloemen en fruitbomen te schilderen op zijn iPad. Sinds 2010 heeft hij immers een nieuwe techniek ontwikkeld waarbij hij op een iPad schetsen maakt en die dan op doek laat uitvergroten. De schetsen zijn een hommage aan de Franse impressionisten – Monet’s Giverny ligt op enkele kilometers van het huis van Hockney – en zijn een ware ode aan de vreugde doordat de kleuren als het ware van het scherm en de doeken spatten. Je kan hier (https://www.royalacademy.org.uk/exhibition/david-hockney) al even een kijkje nemen om jou er iets bij voor te stellen. En hoera, in de herfst en de winter van dit jaar, nadat de tentoonstelling in Londen is afgelopen, komt ze naar ons eigenste Brussel! Want van 8 oktober tot 23 januari zal de tentoonstelling te zien zijn in Bozar! In het kader van dit alles verscheen ook een boek met gesprekken tussen David Hockney en Martin Gayford over de schilderijen onder de titel ‘Spring Cannot be Cancelled’ (uitgeverij Thames & Hudson), wat betekent ‘de lente kunnen ze niet annuleren’. Een veelzeggende titel, nu er het afgelopen jaar zoveel afgelast is geweest van hogerhand. Maar één ding is zeker, de lente, die kunnen ze niet tegenhouden of afgelasten! Nochtans had ik de afgelopen weken het gevoel dat ook de lente ons ontzegd werd, want veel zon en warmte hebben we toch nog niet gezien. De natuur staat wel in bloei, maar dit is niet hetzelfde als dit moet gebeuren onder een grijze en druilerige hemel. O heimwee, hoe anders was het afgelopen jaar… Maar geen nood, het belooft er dan toch eindelijk van te zullen komen, want de weersvoorspellingen gaan de goede richting uit voor de komende dagen. Als we nu maar niet onmiddellijk de sprong naar de zomer maken! Dit alles dus om ons ervan bewust te maken dat we nooit, maar dan ook nooit de moed mogen opgeven. Zeker niet als christen! Want als gelovigen zijn wij mensen van hoop. En dat is trouwens ook wat we met Pasen vierden. Het is niet omdat de Paastijd voorbij is dat we de hoop nu maar bij het wekelijkse huisvuil moeten zetten. Integendeel! Dus neen, de lente kunnen ze ons niet afpakken! Ze komt er! Ook Tom Waits zong dit ooit prachtig uit in ‘You can never hold back spring’.
Je kunt de lente nooit tegenhouden. Wees verzekerd dat ik zal blijven geloven dat de blozende roos zal klimmen. Lente in 't vooruitzicht of herfst verlopen, de winter droomt dezelfde droom Iedere keer weer.
Je kunt de lente nooit tegenhouden. Zelfs al ben je de weg kwijtgeraakt, de wereld zal over de lente blijven dromen.
Dus sluit je ogen, open je hart voor degene die droomt over jou. Je kunt de lente nooit tegenhouden.
Denk aan alles wat de lente kan voortbrengen. Je kunt de lente nooit tegenhouden.
