Waar was Maria op Pinksteren?

Vorige maandag nam ik voor dag en dauw de metro. De stad was nog niet wakker, het perron was nog zo goed als leeg en ik moest haast tien minuten wachten op de volgende trein. Door de luidsprekers klonk de typische muzak waarvan het rustige ritme perfect bij dit vroege uur paste. Eén van de weinige reizigers zette plotseling een dansje in. Het was een niet onknappe jonge vrouw van dertig of misschien veertig jaar, één bloem tussen de vingers gekneld. Ze was verzorgd en haar blik was helder. Ze begon ter plaatse enkele ritmische pasjes te zetten op de muziek, waarna haar bewegingen alsmaar uitbundiger werden en ze tenslotte ritmisch en sierlijk draaiend, met wijd gestrekte armen over het perron danste, van het ene naar het andere uiteinde en weer terug. Ondertussen sprak ze niemand aan, vroeg ze niemand iets - zeker ook geen geld. Ik weet niet of u zoiets ooit hebt meegemaakt en of u het zich zelfs maar kan voorstellen, maar het had bepaald iets onwennig.
Nadat ik mij aanvankelijk, zoals ongetwijfeld de meeste anderen op dat perron, stond af te vragen wie die vrouw was en vooral, wat haar "probleem" kon zijn, kreeg ik meer en meer oog voor de omstaanders. Alle verbaasde blikken werden immers snel neergeslagen wanneer ze langskwam, een mogelijk contact op voorhand vermijdend. Vragende, geïnteresseerde ogen vervielen dan ogenblikkelijk weer in het meest neutrale grijs, dat bij zo'n matinaal stads tafereel meer verwacht wordt. Even had ik mij nog afgevraagd of er niemand spontaan zou meedoen, maar daar liet niemand zich toe verleiden; nee, ook ik niet.
Ik zal nooit weten waarom ze danste. Ze had allicht reden om iets uit te jubelen en was als enige vrij genoeg om dat aan iedereen te tonen. Ik moest spontaan denken aan Maria en haar Magnificat "Hoog verheft nu mijn ziel de Heer, verrukt is mijn geest om God, mijn Verlosser. Zijn keus viel op zijn eenvoudige dienstmaagd: van nu af prijst ieder geslacht mij zalig."
Waar Maria juist op Pinksteren was laat ik in het midden; het is klaar dat Pinksteren was in Maria. Hoe hoop ik dat het ook in ons zou komen!

Tony, pastor

©STIB-MIVB