Vandaag vierden we de hoogdag van Onze Heer Hemelvaart, een feestdag tussen Pasen en Pinksteren in, zoals pastor Gino vanmorgen in zijn homilie zei. Maar vanwaar die link met een vuurtoren, vraagt u zich allicht af.
Je zou kunnen zeggen dat de verrezen Jezus voor de leerlingen was als een vuurtoren, een zekerheid dat Hij bij hen was. En vandaag bij zijn hemelvaart stelt Jezus zijn leerlingen gerust: ‘Ook al verlaat Hij hen om naar zijn vader terug te keren, Hij laat hen nooit alleen’. Het licht van de vuurtoren zal niet gedoofd worden. Meer nog, zij zullen op Pinksteren de heilige Geest ontvangen. Zo zullen zij zelf ‘vuurtoren’ kunnen zijn voor anderen. En wij worden uitgenodigd om dat op onze beurt ook te zijn!
Pastor Chris
In onderstaande bezinning vind ik die uitnodiging mooi verwoord:
Zijn stem zal niet meer klinken op het meer van Genesaret,
in de synagoge van Kafarnaüm of in de wandelgangen van de tempel.
Hij legt óns het Woord des levens in de mond
om het te laten klinken tot aan het uiteinde der aarde.
Zijn handen zullen de kinderen van Galilea niet meer zegenen,
ze zullen geen zieken meer genezen langs de weg.
Hij zal geen troostwoorden meer spreken tot zondaars en verstotenen.
Hij legt óns de werken van barmhartigheid in handen,
alle zeven, opdat de wereld troost, vergeving en genezing zal vinden.
Nu zijn voeten niet meer zullen gaan over de wegen van zijn geboorteland, wordt héél de aarde ‘heilig land’.
Nu Hij zetelt aan Gods rechterhand en daar voor ons een plaats bereidt,
roept Hij ons allen op de aarde te maken tot een plaats
waar mensen broederlijk in vrede leven.
(auteur onbekend)
 |
| ©Pixabay |
