Hoe snel gaat de tijd als je niets kan zien?

Ik las in de krant over een wetenschappelijk experiment waarbij een aantal mensen vrijwillig gedurende veertig dagen in een ondergrondse grot werden opgesloten, waar absoluut geen licht was (of uurwerken of elektronische apparaten). De bedoeling was dat men zou zien hoe hun tijdsbeleving ondertussen was. Het besef van tijd heeft immers alles te maken heeft met het ritme van licht en donker. We weten hoe lang een dag duurt, gewoon omdat het donker wordt en de dag dus voorbij is. Hoe beleef je tijd als er absoluut geen licht is? Nu moet ik bekennen dat ik de zinvolheid van zo'n experiment niet helemaal snap, maar ik ben dan ook geen wetenschapper. Ik lees wel dat een heel aantal deelnemers achteraf de verzuchting uitdrukte "oh, is het al gedaan?" Blijkbaar verloopt de tijd in de beleving in zo'n omstandigheid toch sneller dan de echte tijd, want velen dachten dat er nog maar een dertigtal dagen voorbij waren.
Ik weet niet of dit experiment ons iets leert over onze situatie. Ik heb eerder de indruk dat de meeste mensen uitroepen dat "eindelijk" de terrasjes terug open gaan - de tijd zonder leek blijkbaar veel trager te verlopen dan de echte tijd.
Voor de parochie is het misschien anders. Sinds maart 2020 zijn er geen veertig dagen, maar wel precies veertig zondagen (van quarantaine gesproken!) verlopen waarop we het licht van de Eucharistie niet hebben gekregen. Is de tijd voor ons ondertussen "sneller gelopen" of wat heeft die periode met onze tijdsbeleving (en ons leven!) gedaan? Misschien hebben we wel de weg gevonden naar andere vormen van gebed en heeft dat ons de kracht gegeven om de tijd toch vertrouwvol door te komen - met een soort "innerlijke verlichting" zeg maar. Is het dan zoals een heel goede vriend, die je na misschien vele jaren terugvindt, en waarbij je het gevoel hebt dat het precies van "gisteren" is dat je elkaar niet meer zag? Als er liefde aan de pas komt, gaat de tijd altijd sneller. Als God eraan te pas komt ook. Niet toevallig zegt Johannes dat God liefde is...

Tony, pastor