Enkele dagen geleden bezocht ik de biënnale ‘Kunst in de heilige driehoek’ in Oosterhout (Nederland). Het is slechts een uurtje rijden vanuit Brussel en dus een ideale bestemming voor een daguitstap. Het loopt nog tot en met 15 augustus, dus snel zijn is de boodschap. Deze expositie vindt plaats in de majestueuze Sint-Paulusabdij en het prachtige klooster St. Catharinadal in Oosterhout. Wegens werkzaamheden is de Onze Lieve Vrouwe abdij niet toegankelijk (doordat deze drie abdijen/kloosters vlak bij elkaar liggen wordt dit gebied de heilige driehoek genoemd). Er worden in de kloostergebouwen, kloostertuinen en kloosterkerken hedendaagse kunstwerken getoond van bekende (Berlinde de Bruyckere, Anish Kapoor, Bill Viola, …) en minder bekende artiesten. De rode draad doorheen de tentoonstelling is ‘hoop’. De expositie is echt een verademing, niet enkele en alleen door de getoonde kunstwerken, maar ook door de verstilde omgeving. Tussen haakjes: deze expositie vind ik persoonlijk veel beter dan de editie van Watou dit jaar, die ik zeer teleurstellend vind. Maar over smaken valt natuurlijk niet te discussiëren. In Oosterhout is ook een werk te zien van de Belgische Leendert van Accoleyen (zie foto hieronder). Het is een ontroerend kunstwerk dat volledig beantwoordt aan de thematiek van de expositie: met touwen bindt hij enkele afgevallen boomtakken aaneen en lapt zo de boom terug op. Hij zet er zelfs wieltjes onder! Het getuigt ervan dat iemand er vertrouwen in heeft dat het toch nog goed komt met die boom, dat de breuken zullen helen. Op die manier wordt dit een echt religieus kunstwerk dat verwijst naar God, die de hoop nooit opgeeft, en ons tegelijk oproept om zelf nooit de moed te verliezen. Dat we nooit de hoop mogen laten varen hoor je ook in het lied ‘hoop’, een tekst van Ivo de Wijs op muziek gezet door de vorig jaar overleden Louis Van Dijk, hier vertolkt door Wouter Hamel.
Pastor Gino
Werk van Leendert van Accoleyen
Ik
Ik heb als kind geleerd
Wat goed was en verkeerd
En ook van de drie-eenheid: hoop, geloof en liefde, maar – helaas
Helaas
Verloor ik ’t idee
Dat al ons wel en wee
Bestuurd wordt en gestuurd wordt door een Iets of door een Grote Baas
En ik
Ik had de liefde lief
Misschien wat te naïef
Want ach, wie ik beminde was ik na een tijd en tot mijn spijt
Weer kwijt
En tja
Zo werd ik blind en doof
Geen liefde, geen geloof
Maar wat ik van m’n leven niet verliezen wil, is hoop – is hoop
De hoop
Op straks en op daarna
De hoop op: ja, hoera
De hoop die zachtjes zegt: Schep moed
Al wat je doet
Komt goed, gaat goed
De hoop
Op eeuwen aan ’n stuk
Van wereldwijd geluk
De hoop die zegt: Het komt terecht – dus zit niet bij de pakken neer
