Nieuwjaar

We zijn pas het nieuwe jaar ingestapt. De enen vierden het uitbundig, anderen wensten dat die dagen snel voorbij zouden gaan. Eén van de ingrediënten om van oud naar nieuw te stappen is vuurwerk afsteken. Vele gemeenten verbieden het. Er hangen immers allerlei ongemakken aan vast: geluidsoverlast, dieren die opgeschrikt worden en hier en daar zelfs ongevallen door onvoorzichtigheid. Anderzijds heeft het iets uitbundigs en feestelijk. Ik herinner me als kind de komst van een grote Delhaize in ons dorp. Bij de opening werden we ’s avonds vergast op een mooi vuurwerk, veilig afgevuurd vanop het dichtbij gelegen voetbalveld. Het hoort ook bij een nationale feestdag net zoals de nationale hymne. Verschillende malen kon ik het bewonderen op de ‘quatorze juillet’ in Frankrijk. Ik sta er telkens gefascineerd naar te kijken en die luttele minuten gaat er iets van een magische wereld open voor je ogen. Je kan er met een paar duizend mensen staan naar kijken en toch blijft het buiten een paar ‘oh’ en ‘wauw’ zeer stil. Nu ja, stil, de knallen van de vuurpijlen zijn soms oorverdovend. Het heeft ook iets spannends want je weet niet welke figuren of kleuren de makers aan het hemelfirmament gaan brengen. Zo heeft elk nieuw jaar ook iets onbekend en spannend. Zoveel staat te gebeuren en zoveel is nog verborgen. Zo’n jaar houdt ook beloftes in en we hopen op goede en mooie dingen. Ik kijk er samen met u naar uit, met vertrouwen, hoop en af en toe ook met verwondering…

Pastor Guido

© Guido Vandeperre