Baken

Is het je ook al overkomen dat je ergens aan een kust een vuurtoren ziet en je denkt: ‘daar wil ik naar toe’? Vaak is het een heel eind stappen om de bewuste plek te bereiken. Zo’n toren staat immers op één of andere verder gelegen landpunt of boven de kliffen aan de zee of op het einde van een staketsel zoals hier in Oostende. Sommigen staan op beroemde of beruchte plaatsen zoals in Finisterre op het einde van de Compostellaweg. Welke de plek ook is, hij werd gebouwd om schepen en schippers op een veilige manier een nabij gelegen haven te laten bereiken. Zoals de naam het zegt werd er oorspronkelijk licht gemaakt door een groot vuur aan te steken bovenop de toren maar sinds de komst van de elektriciteit werd het vuur vervangen door lampen. Van zodra de duisternis invalt zie je hoe zijn krachtige lichtbundels de nacht doorklieven. Het is een baken voor al wie zijn weg zoek naar een veilige plek. Op onze levensweg hebben we ook zo’n bakens nodig die ons de goede richting wijzen. Meestal staan we op onze autonomie, we willen op eigen benen staan en dat is ook goed, maar het is ook goed een ‘meester’, een ‘gids’, een broer of zus te hebben die ons wegwijs maakt in ons leven, in ons geloof. Zulke mensen kunnen we ‘wegwijzers’ noemen: goede vrienden, geloofsgenoten, geestelijke begeleider,… Is geloven niet juist, zich toevertrouwen, erkennen dat je zelf niet alles kan en weet. Het is goed, de geloofservaring van anderen vóór ons te lezen. De veertigdagentijd is een uitgelezen tijd om daar aandacht voor te hebben.

Pastor Guido

© Guido Vandeperre