In de schaduw van een boom

Vandaag, 23 februari, is het de geboortedag van één van ’s werelds grootste componisten: Georg Friedrich Händel. Hij werd geboren in hetzelfde jaar als Bach (1685) en kan zonder twijfel gezien worden als één van de belangrijkste barokcomponisten. Een ideale dag dus om even stil te staan bij één van zijn bekendste aria’s ‘Ombra mai fu’, ook wel het ‘Largo van Händel’ genoemd. Het komt uit de opera Serse, en in deze aria bezingt koning Xerxes zijn liefde voor de schaduw van een plataan. ‘Nooit was een schaduw van een boom zo heerlijk...’, klinkt het er. In deze grijze dagen is er echter weinig schaduw van bomen te bespeuren, en kan je slechts smachtend uitzien naar zonnige dagen waarbij de schaduw van een boom een zalige plek kan zijn om te rusten, elkaar te treffen, het glas te heffen, … Ook in de Bijbel wordt de schaduw van een boom verheerlijkt (Hosea 4, 13). Bijbels gezien heeft de schaduw vaak de betekenis van bescherming (Psalm 121, 5). In deze tijd waar de zon zich maar weinig laat zien hoeven we echter niet verstoken te blijven van schaduwplekken. Misschien kunnen we wel zelf voor elkaar dergelijke schaduwplekken creëren, elkaar beschutting geven, elkaar plekken en momenten aanbieden om tot rust te komen, om op verhaal te komen. En misschien kan het lied van Händel zelf zo’n schaduwplek zijn, hier gezongen door contratenor Franco Fagioli. Trouwens, wie geen genoeg kan krijgen van dit lied kan van eind maart tot begin mei terecht in de Opera van Antwerpen of Gent waar choreograaf Alain Platel en beeldend kunstenares Berlinde De Bruyckere zich in de voorstelling Ombra laten inspireren door de schaduw van een boom. Genoeg voedsel dus om te vertoeven in de schaduw van een boom in afwachting van de zon die komen gaat.

Pastor Gino