Lichtmis

Vandaag vieren we Lichtmis, en herdenken we het feit dat we als gedoopten onszelf elke dag weer aan God opdragen. En dat is niet alleen zo voor Katholieken, maar voor alle christenen. Het was dan ook een mooie ervaring toen we met vele parochianen van Anderlecht op bezoek waren bij onze Orthodoxe broeders en zusters voor een vespergebed tijdens de week van eenheid van de Christelijke Kerken.
Op het einde van het gebed vertelde de priester dat ze de gewoonte hebben om dan heilige zalf aan te brengen in de handen van de gelovigen. Dat zou een mooi gebaar zijn ook voor onze gebedsbijeenkomsten wanneer er geen communie is. We kennen dit gebaar wel met de ziekenzalving, en we zullen dat weer op 10 maart doen voor alle parochianen van Anderlecht in St. Jozef kerk, maar het zou dus ook op andere momenten zinvol kunnen zijn, bijvoorbeeld bij de herdenking van onze doopgeloften.
Na de koffiepauze hebben we dan nog wat samen in een kring gezeten om wat vragen te kunnen stellen aan de priester en zijn vrouw. Wat ik daarvan onthouden heb is dat om priester te worden men eerst moet getrouwd zijn. Wat een tegenstelling met de katholieke kerk waar men juist niet getrouwd mag zijn om priester te worden! Er zijn echter uitzondering bij ons. Ook de Orthodoxen kennen uitzonderingen, want hun bisschoppen zijn alleen zij die niet getrouwd maar wel priester zijn.
De oecumene helpt ons onze wereld te verbreden en ons verbonden te voelen met alle Christenen. Met Lichtmis worden er kaarsjes gezegend en aangestoken. In een Orthodoxe kerk worden ook vele kaarsjes gebrand voor iconen. Laten we ook zo vanavond speciaal een kaarsje voor ons huisaltaar thuis aansteken voor alle Christenen in de wereld, want nog velen worden vervolgd omwille van hun geloof.

Pastor Peter