Traag door Brussel

Al van jongsaf aan ben ik een grote fan van de boeken van Eric de Kuyper. Hij is in Brussel geboren, studeerde aan het huidige RITCS, was producer bij de toenmalige BRT voor de filmaankopen, regisseerde, acteerde, gaf les, maar bovenal was en is hij schrijver. Hoe heb ik genoten van zijn autobiografische boeken zoals ‘Aan zee’, ‘De hoed van tante Jeannot’ of ‘Grand hotel solitude’. Op eenvoudige maar zo sprekende wijze vertelde hij er over zijn jeugdjaren. En hoera, na lang wachten verscheen vorige week nog eens een boek van hem onder de titel ‘Kijk! Daar, kijk! Traag door Brussel’. Na verschillende jaren gewoond te hebben in Frankrijk, Nederland en Duitsland woont de Kuyper sinds enkele jaren immers terug in Brussel en herontdekt hij de stad. En hij geeft toe dat je in deze stad vaak je ogen moet sluiten voor de verloedering en de lelijkheid, maar als je je oefent om traag door de stad te gaan, dan merk je voortdurend nieuwe dingen, aldus de Kuyper. Want zijn liefde voor de stad kan hij niet onder stoelen of banken steken. Maar om tussen de lelijke zaken mooie details te zien, moet je als het ware een oog voor het schone hebben. En dat heeft de Kuyper al zijn hele leven. In een interview met De Standaard twee jaar geleden naar aanleiding van zijn tachtigste verjaardag zegt hij dat hij dit van zijn moeder geleerd heeft. Zij kon elke dag verwonderd zijn en riep dan uit “Wat is het licht mooi vandaag!” of “Wat ruikt het hier lekker.” Over die verwondering gaat ook dit nieuwe boek ‘Kijk! Daar kijk!’. Ik heb het laatste boek van de Kuyper nog niet kunnen uitlezen, zit nog maar aan het begin, maar nu al weet ik dat het opnieuw smullen is! En hopelijk helpt het mij om wat trager door onze stad te lopen, in plaats van gejaagd van hot naar her. Want het is pas door de traagheid dat je de schoonheid opmerkt. Zo is het trouwens ook met God, die trouwens zoveel te maken heeft met Schoonheid. Wie gejaagd door het leven gaat kan Hem moeilijk ontmoeten. Traagheid in het leven is een betere modus om God/Schoonheid op het spoor te komen. Misschien kan de komende veertigdagentijd mij hier wat bij helpen.

Pastor Gino.