Waarom is Goed nieuws zo moeilijk te vinden?

Ik las vandaag in de krant dat de covid maatregelen - de gehate covidmaatregelen, die ons nu haast twee jaar het leven lastig maken - vermoedelijk over een goede week worden afgeschaft! Het stond... op bladzijde negen, nadat er eerst acht bladzijden waren gevuld met de berichtgeving over Oekraïne. Natuurlijk is dat laatste thema evengoed van groot belang en is het risico zeer reëel, dat we over twee jaar nog over deze dagen zullen spreken. En toch. Ik heb er mij al vaker over verwonderd dat "het slechte nieuws" zoveel krachtiger lijkt, dan het goede. Ooit zei Kardinaal Suenens dat één boom die omvalt veel meer kabaal maakt dan het hele bos dat groeit. Het lijkt nog altijd zo.
Er zijn wel eens dagen geweest dat ik mij wat stoorde aan de journalist - of de journalistieke keuze. Je kunt een bericht toch evengoed op bladzijde drie zetten dan op bladzijde negen? Maar eigenlijk is dat schieten op de boodschapper: ligt het antwoord niet evenzeer bij onszelf? Journalisten zeggen - en ze zullen wel gelijk hebben - dat het krantenartikel met als titel "15% van de bevolking is negatief" veel meer gelezen (aangeklikt) wordt dan dat met de titel "85% van de bevolking is positief", terwijl het over hetzelfde bericht gaat. Als ik nu eerlijk ben, moet ik erkennen dat de eerste titel ook mij meer prikkelt dat het tweede.
Is het goede nieuws misschien zo verborgen, omdat het Goede zelf zo discreet is? Een frêle en kwetsbare realiteit, waar je zó overheen zou walsen - het vraagt een bewuste keuze om het te zien. Zou het komen omdat God zelf zo discreet is, en alleen Hij zich alleen laat vinden, voor wie hem wil zoeken?

Tony, pastor

©Pixabay