Waar is de plaats die vrede lacht?
Waar wordt aan mensen recht verschaft?
Waar is de God die leven geeft?
In elke mens die liefde deelt.
Ik zoek de plek waar vrijheid heerst,
waar elke mens van angst geneest,
Ik zoek de God die armen heelt,
in elke mens die liefde deelt.
Ik zoek het land dat vreugde heet,
vrij van geweld en oorlogsleed,
ik zoek de stad waar God regeert,
in elke mens die liefde deelt.
Hier is de plaats die vrede lacht,
hier wordt aan mensen recht verschaft,
hier is de God die leven geeft,
in elke mens die liefde deelt.
Berre van Thielt, De scala van de vrede, cd Pax Christi Vlaanderen, 2006
Vorige zondag zong onze cantrix in Stokkel dit lied (ZJ 324) na de Communie. Ik kende het niet, maar het spreekt mij wel aan. Het paste bij de lezingen van de zondag, maar ook in deze tijd van oorlog in Oekraïne, juist op de dag dat we in het nieuws weer hoorden over verschrikkelijke dingen die daar gebeuren.
In de eerste drie regels van de eerste strofe worden vragen gesteld die we ons allemaal stellen:
waar is de plaats waar we vrede kunnen vinden? Waar kunnen mensen tot hun recht komen? En zeker ook: hoe kunnen we nog in God geloven bij het zien van zoveel onrecht? Waar kunnen we God vinden te midden van zoveel kwaad?
De auteur geeft zijn antwoord in de vierde regel van elke strofe: “in elke mens die liefde deelt”.
In mensen die liefde delen, met elkaar beleven, doen ervaren aan anderen… is God aan het werk. In hen die daadwerkelijk mensen van liefde proberen te zijn wordt duidelijk dat we de vrijheid hebben om te beminnen, om mensen nabij te zijn en hun angst te verminderen. In hen kunnen armen Gods zorg voor hen ervaren.
Omwille van mensen die liefde proberen te zijn, kunnen we blijven geloven in een toekomst waar er vrede en vreugde heersen, waar geweld en oorlog niet het laatste zijn, waar het Rijk van God groeit.
En we kunnen bidden: God, help ons om zo’n mensen van liefde te zijn, zodat velen kunnen blijven geloven in uw goede toekomst.
Pastor Benno.
