Toen ik deze spreuk voor het eerst las deze morgen moest ik toch even nadenken. Spontaan dacht ik: het zijn toch vaak verrassende dingen of gebeurtenissen die ons blij maken. Dat is ook zo, maar mijn ervaring is dat het leven meer uit gewone dingen bestaat. En dat we daar blij om kunnen zijn , is op zich al verrassend, vind ik.
’s Morgens wakker worden en kunnen genieten van een eerste kop koffie: gewoon en bijzonder tegelijkertijd. De blog van de dag lezen: al een hele tijd een gewoonte maar ik lees nog altijd met verwondering wat iedere pastor schrijft.
Mails lezen en blij verrast opkijken van eentje dat afwijkt van de gebruikelijke.
Vorige zaterdag hadden we de retraitedag met de vormelingen. Een wandeling naar de kerk van Epifanie hoorde daar ook bij. Onderweg plukten enkelen van hen een uitgebloeide paardenbloem. Als je alle pluisjes tegelijk kan wegblazen, mag je een wens doen. Een ongedwongen moment van gewonigheid! Vandaar mijn keuze van foto.
Gewonigheid vinden we ook terug in het evangelie van deze zondag. We vinden een aantal van de leerlingen samen met Petrus terug aan de oever van het meer van Tiberias. Ze hebben hun beroep van visser weer opgenomen. En dan gebeurt de onverwachte ontmoeting met Jezus, die ze eerst niet herkennen. Hij openbaart zich als de Heer in eenvoudige gebaren: het delen van brood en vis.
Moge het ook ons gegeven zijn in ‘gewone dingen en gebeurtenissen’ Jezus te ontmoeten!
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
