maandag 3 juli 2023

Indiana Jones

Ute en ik zijn zaterdagavond in misschien wel de mooiste cinemazaal van Brussel (Grand Eldorado in UGC de Brouckère) naar de nieuwste Indiana Jonesfilm gaan kijken. Het is de vijfde in de reeks met de ondertussen 80-jarige Harrison Ford als hoofdrolspeler. Indiana Jones is een archeologieprofessor maar eigenlijk ook een jager naar oude archeologiestukken zoals de ark van het verbond, een sankarasteen, de heilige graal en een kristallen schedel. In elke film zijn er wilde achtervolgingen, enge beestjes, boze vijanden en wordt er aan vliegtuigen of treinen gehangen. Neen, het is geen James Bond, maar het heeft er wel iets van, alleen is de setting iets anders: archeologieprofessor vs geheimagent.
Ik wil wel zeggen dat we echt genoten hebben van de twee en een half uur ontspanning waarin gezocht wordt naar het mechanisme van Antikythera. Met de echte, die in een museum in Athene te zien is, kan men astronomische tijdsberekeningen uitvoeren. In de film (dial of destiny) is het apparaat door de grote Archimedes ontwikkeld en kan men ermee door de tijd reizen!
Het deed mij denken naar welke tijd ik terug zou willen reizen, moest dit mogelijk zijn. Eigenlijk weet ik dat al lang, want ik heb hier vroeger al over gefantaseerd. Ik zou graag naar Galilea reizen om daar ergens naar Jezus onderweg te luisteren en hem te zien, horen of zelfs aan te raken.
Dat gaat natuurlijk niet en eigenlijk is het zelfs niet nodig, want ik kan hem zien in zijn sacramenten, horen in zijn woord en tot mij nemen in de Eucharistie. En dankzij het geloof weet ik dat het echt Hij is. En misschien zijn er op Zijn weg geen wilde achtervolgingen, enge beestjes en moet je niet aan vliegtuigen of treinen hangen, maar spannend is het wel. En net als bij Indiana Jones kan je je er een gans leven aan wijden. Saai is het niet, dat kan ik met mijn ondertussen 60 jaren wel bevestigen.

Diaken Dirk

Indiana Jones and the Dial of Destiny
theatrical poster