Vrede

Vandaag is het 11 juli, de Vlaamse feestdag. Maar het is ook de gedenkdag van de heilige Benedictus, één van de patronen van Europa. Hij werd geboren rond 480 te Nursia in Umbrië, Italië. Hij studeerde in Rome en ging daarna als kluizenaar leven te Subiaco. Heel wat mensen kwamen daar zijn leven delen. Met hen vestigde hij zich op de Monte Cassino, de berg waar hij een bekend klooster stichtte en waar hij ook begraven ligt. Daar schreef hij ook zijn bekende kloosterregel, de ‘Regula Benedicti’, waarin hij beschrijft hoe monniken goed kunnen samenleven om God te zoeken. Tot op de dag van vandaag bepaalt deze regel de levenswijze van verschillende religieuze ordes: benedictijnen en benedictinessen, trappisten en trappistinnen…Maar ook mensen in de wereld vinden inspiratie in dit gekende geschrift.
Vorige week mocht ik een deugddoende bezinningsweek over het ‘Onze Vader’ doorbrengen in de abdij der trappistinnen te Brecht, in de Noorderkempen. Zoals in de meeste trappistenabdijen zie je bij het binnenkomen het opschrift: ‘pax’, vrede. Aan elke bezoeker wordt vrede toegewenst. En elke bezoeker mag mee naar vrede in zichzelf komen zoeken. In zijn Regel verwoordt Benedictus dat zo:
“Wie is de mens, die naar het leven verlangt en goede dagen wenst te zien?”
Wanneer jij dit hoort en antwoordt: Ik, dan zegt God tot jou:
“Als je het ware en eeuwige leven wilt hebben, weerhoud dan je tong van het kwade en laat je lippen geen bedrieglijke taal spreken. Keer je af van het kwaad en doe het goede, zoek de vrede en jaag hem na. Wanneer je dit doet, rusten mijn ogen op jou en luisteren mijn oren naar je gebeden, en nog vóór je Mij aanroept zal Ik zeggen tot jou: Hier ben Ik”.
Wat is er aanlokkelijker voor ons dan deze stem van de Heer, die ons uitnodigt? Zie, in zijn goedheid toont de Heer ons de weg ten leven.
Mochten we in deze vakantietijd allemaal op één of andere manier een beetje vrede vinden en goede dagen zien. De suggestie van Benedictus kan ons daarbij helpen.

Pastor Benno.

© Robert Cheaib via Pixabay