Maranta

Met de hitte van de voorbije weken had één van mijn planten het begeven. Dus ging ik in de bloemenzaak bij mij om de hoek op zoek naar een waardige vervanger. Zo kwam ik terecht bij een plant waarvan de bloemenverkoopster mij wist te vertellen dat het een maranta was. Thuisgekomen zette ik de plant op de plek waar ze moest komen en ging ik op het internet op zoek naar hoe ik die nieuwe aanwinst best kon verzorgen: veel of weinig water, op een zonnige plek of eerder in de schaduw, … Ik ontdekte dat de plant van Braziliaanse afkomst is en dat de naam afgeleid is van de 16e-eeuwse Italiaanse botanicus Bartolomo Maranti. Groot was mijn verbazing echter toen ik merkte dat de Engelse benaming van deze plant een religieus tintje heeft: zij noemen de maranta de ‘Prayer Plant’. Moest mij weer overkomen dat ik juist deze plant er had uitgepikt! De naam ‘Prayer Plant’ of ‘gebedsplant’ is gekozen omdat de plant zijn ‘handen vouwt’. Wanneer het donker wordt, zet de plant zijn bladeren rechtop tegen elkaar. ‘s Ochtends als het terug licht wordt, ontwaakt de plant en vouwt hij zich weer uit. Een mogelijke theorie is dat de plant dit doet om ‘s avonds minder op te vallen en zo te overleven. Een andere theorie zegt dat regendruppels op die manier gemakkelijker van het blad af stromen en de wortels kunnen voeden als het overdag heet is. Ik heb het in het oog gehouden, en de plant richt effectief ’s nachts zijn bladeren op terwijl ze overdag naar beneden hangen. Het is dus geen fabeltje! Toen bedacht ik dat je niet altijd geleerde boeken nodig hebt om levenswijsheid en spirituele diepgang te vinden. Je kan het dus ook leren van de planten. ’s Avonds onze handen in een soort van gebed vouwen en omhoogheffen om te danken voor alles wat we hebben mogen meemaken de afgelopen dag, voor alles wat we hebben mogen doen voor anderen, voor alles wat we hebben mogen ontvangen: zou dat niet een mooie afsluiting van de dag zijn? Zo neem ik dus elke dag een voorbeeld aan mijn maranta, en samen heffen we de handen omhoog…

Pastor Gino

Maranta © Gino Mattheeuws