Oriënteren

Je hebt pleintjes in alle maten en soorten. Geplaveid, vol beton of asfalt, vol met groene perkjes, met een mooi kunstwerk in het centrum. Of sterker nog, met een tekening, verwerkt in de stenen. Zo vond ik deze windroos op een plein, in een klein, onbekend dorp, Milhac-de-Nontron, op een paar kilometers van onze vakantieplek toen ik naar de bakker fietste. Binnenin een ster en aan de buitenzijde de vier windstreken en helemaal centraal een koperen plaatje. Windrozen vind je ook in een kompas. Ze helpen om je te oriënteren, je naar de oriënt te richten, dat betekent naar het oosten. Want daar gaat de zon op, daar daagt de nieuwe dageraad, daar ligt ook Jeruzalem. (in het Midden-Oosten). De minder recente kerken werden daarom met hun koorkant naar het oosten gebouwd. Het moet een prachtig zicht geweest zijn voor iemand uit de middeleeuwen om ’s morgens vroeg bij het ochtendgloren het zonlicht te zien binnenvallen door de glasramen. Een weelde van kleurrijk licht trad hem tegemoet. Een waar Gods geschenk. Of deze windroos ook nog naar het noorden wijst weet ik niet zeker maar volgens ‘google maps’ lijkt het wel zo te zijn. Het is nu eerder een versiering geworden dan een noodzakelijk iets om de weg te vinden. Op mijn fietsstuur was het de GPS van mijn smartphone die me de weg wees. ‘Google maps’ of ‘waze’ zijn de nieuwe gidsen geworden voor de reiziger vandaag. En toch was het een vriendelijke man die me in het dorp naar de bakker verwees. Mensen kunnen ook windrozen zijn…

Pastor Guido

© Guido Vandeperre