We horen weer ernstige taal in het evangelie van deze zondag (Mt 10, 37-42): “Wie zijn kruis niet opneemt en Mij volgt, is Mij niet waardig”, zegt Jezus. En ook: “Wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden”. Je kruis opnemen, je leven verliezen: wat kan dat voor ons betekenen? Misschien heeft het niet alleen met grootse, heldhaftige daden te maken. Dat kan het natuurlijk ook zijn, in bepaalde omstandigheden. Maar je kruis opnemen en je leven verliezen kan ook in het dagelijkse leven. Je kruis opnemen: zou het ook niet te maken hebben met het aanvaarden van wat je gegeven is in je leven en waar je niet direct iets kunt aan doen? Je eigen beperktheid, het karakter van je partner, de zorgen om je kinderen, problemen in je gezin, moeilijke mensen in je omgeving… Wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden, zegt Jezus. Zou dat misschien ook niet kunnen betekenen dat onze situatie, onze problemen leefbaar worden, als we proberen ze met Jezus te beleven? Als we Hem de kracht vragen om te dragen, te verdragen en tegelijk te proberen er iets aan te doen? Het hoeft niet altijd om grootse gebaren te gaan. “Wie één van deze kleinen al was het maar een beker koud water geeft, omdat hij mijn leerling is, voorwaar Ik zeg u: zijn loon zal hem zeker niet ontgaan”. Een beker water, een klein gebaar, een stap vooruit: het kan ons leven en dat van anderen leefbaar maken. En het is een stap op de weg die we met Jezus gaan.
Pastor Benno
