woensdag 17 juni 2020

Alcoholverslaving

De deuren van de kerk stonden zondag dubbel groot open en uit een ooghoek kon ik zien dat de mensen die binnenkwamen zichzelf trakteerden op een druppel (we hadden twee flessen alcohol klaargezet - u weet wel, met zo'n pompje), al waren de stewards nog niet aangekomen en stond er dus niemand bij om daartoe uit te nodigen. Blijkbaar hebben we het ondertussen allemaal voldoende in ons, opdat niemand het eigenlijk nog hoeft te zeggen dat een geutje bij het betreden van een gebouw de norm is.
Sommigen zullen denken dat het overdreven is. Zij zouden kunnen spreken van een alcoholverslaving, per definitie geen goede zaak. In bijbelse termen is verslaving hetzelfde als "een boze geest" (een demon, de duivel), want regelmatig staat in de bijbel dat iemand "in het bezit was" van een boze geest, dat is het zelfde als er "slaaf van zijn", waarvan ze (door Jezus) moesten "bevrijd" worden.
Als zij spreken van 'verslaving' - inderdaad altijd een vorm van overdrijven - is dat omdat volgens hen de kans op het virus zo minuscuul is, dat we ons niet in die mate collectief moeten inspannen met ontsmetten, afstand houden en diens meer.
Zeker als we geconfronteerd worden met de totaliteit van de beperkende maatregelen bij het vieren van de Eucharistie, klinkt effectief wel af en toe de reactie dat we overdrijven. Ofschoon ik moet toegeven dat het aantal negatieve reacties beperkter is dan ik vreesde en dat het begrip, waarmee we geconfronteerd worden, groter is dan we hoopten. Welnu: mag ik u danken voor uw begrip en wilt u onze excuses aanvaarden omdat het allemaal zo gekadreerd verloopt in de viering, al hebben we daar zelf geen "schuld" aan, in tegendeel: het is niet alleen onze wettelijke plicht, maar ook onze morele, want ieders gezondheid gaat ons ter harte.
Wat de verslaving betreft: het evangelie getuigt dat er mensen waren die van Jezus zeiden dat Hij "een wijndrinker" was. U weet wel: de kunst van de mate(n)!

Tony, pastor