Over nostalgie gesproken... deze week hoorde ik dat mijn ouderlijk huis verkocht is. Het huis wordt afgebroken en er komen drie woningen in de plaats. Op het feest van Maria Tenhemelopneming komen we daar met broers en zussen voor de laatste keer samen. Ongetwijfeld zullen ook daar herinneringen opgehaald worden. Mooie herinneringen blijven en worden niet met het huis afgebroken. We zijn allemaal onze eigen weg gegaan. Een weg met ups en downs, maar vooral een weg die toekomst geeft. Als ik denk aan mijn werk, mijn kinderen en kleinkinderen kan ik alleen maar gelukkig zijn. Het mooie uit het verleden mogen we vasthouden, alles wat bijkomstig is kunnen we loslaten, alleen zo geven we de toekomst een kans.
Soms vragen mensen mij "Weet je nog?" en meestal moet ik zeggen "neen". Ik heb in mijn hoofd maar een kleine harde schijf en alles wat er niet echt toe doet wordt gedeletet zodat er voldoende plaats is voor wat vandaag en morgen belangrijk is. Vandaar mijn lijflied:
Blijf niet staren op wat vroeger was,sta niet stil in het verleden.Ik, zegt Hij, ga iets nieuws beginnenhet is al begonnen merk je het niet.
een canon naar Jesaja 43:18-19 op tekst van Huub Oosterhuis en muziek van Bernard Huijbers
Pastor Mariette