Ben jij gelukkig?

Verontschuldig mij deze indiscrete vraag. (Alhoewel... soms vraag ik me af of we elkaar niet wat meer indiscrete vragen zouden moeten stellen...) Wie om zich heen kijkt, zou de indruk kunnen krijgen dat velen niet gelukkig zijn: bezorgd, angstig, gestresseerd, gespannen... om zoveel wat niet goed lijkt te gaan - ver weg en heel dichtbij. Vreemd misschien: we hebben zoveel waar vele generaties zo voor gestreden hebben; bovendien verlangen zeer velen wereldwijd ernaar om hier bij ons te komen wonen en toch.
Weinigen zullen beseffen dat de veertigdagentijd - die we gisteren begonnen zijn - niets anders is dan een recept voor geluk. Het evangelie van Aswoensdag geeft daartoe drie sleutels.
Er is het vasten - of het versoberen. Hoe meer je hebt, hoe meer je verlangt en hoe minder voldaan je bent. De kunst van de tevredenheid - bijna een synoniem van geluk - loopt via de weg van de versobering. Minder is meer!
Er zijn de aalmoezen. In covidtijden beseften we plots hoe kostbaar contacten met medemensen zijn. Nu lopen we elkaar (in veel gevallen) weer achteloos (want gehaast) voorbij. Door wat ik jou geef, word jij weer 'iemand' voor mij!
Er is het bidden. Draait onze wereld niet verschrikkelijk erg om mijn 'ik' en geeft mij dat niet de ongelofelijke druk om zelf voor mijn geluk te moeten instaan? De kunst kennen om te kunnen kijken naar God en hem zelfs centraal te zetten ontspant op een ongelofelijke wijze. Echt geluk kun je niet maken, je ontvangt het.
De sleutels van geluk - niet als een geheim recept dat je bij een dure kwakzalver kunt kopen, maar dat gewoon zomaar gratis in de Schrift te vinden is....

Tony, pastor

©vakantieanders