‘Vrede’, zei Jezus tegen zijn leerlingen. ‘Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo zend Ik jullie.’
Misschien klonken deze woorden Jezus’leerlingen aanvankelijk wel wat vreemd in oren van de leerlingen. Zij hadden zich teruggetrokken achter gesloten ramen en deuren uit vees voor de Joodse leiders. Hun verrijzenisgeloof was nog klein en zou pas ten volle tot uiting komen op de dag van Pinkssteren wanneer zij zonder vrees begonnen aan het getuigenis afleggen van de verrezen Christus. Maar het begin was er al! Zo kunnen ze vol vreugde aan de afwezige Tomas vertellen: ‘Wij hebben de Heer gezien.’(Joh.20,25)
De ‘ongelovige’ Tomas wordt hij genoemd omdat hij eerst wilde ‘zien en voelen’ vooraleer te geloven. Een heel menselijke en herkenbare reactie!
Acht dagen later kwam Jezus weer in hun midden en kreeg Tomas de opdracht om zijn vinger in de wonden te leggen. (Joh.20,27). Thomas liet alle twijfel achter zich en sprak één van de mooiste geloofsbelijdenissen uit : ‘Mijn Heer en mijn God!’ (Joh.20,28)
Van ongeloof naar een zich onvoorwaardelijk toevertrouwen aan God! We kunnen het bestaan van God niet bewijzen. Geloven volgt de logica van het hart. ‘Croire’, het Franse woord voor ‘geloven’ komt van ‘cor dare’, ‘je hart geven’. Mogen ook wij, met de kracht van Gods Geest, ons gewonnen geven en van twijfel komen tot ongezien geloof!
Pastor Chris
Ik wil over je ademen – zegt God –
mijn geest in je binnnenste leggen
en je mijn levenskracht schenken.
‘Vrede’ wens ik je,
niet om die voor jezelf te houden,
maar om door te geven
aan alle mensen die je lief zijn.
Ik hoop dat je mijn vreugde uitzaait
in de akker van de wereld
en dat je handen en voeten geeft
aan mijn boodschap van geluk.
Ik heb je nodiog om mee te werken
aan mijn droom van een nieuwe wereld,
vol met nieuwe mensen die elkaar graag zien
omdat ze weten dat Ik hen graag zie.
Jij mag mijn liefde voelbaar maken!
Erwin Roosen
 |
| De ongelovige Tomas: glasraam in de Norwich kathedraal © J. Hannan-Briggs via wikimedia commons |
