"Dat ik u draag" had ik nog nooit gehoord, maar het kwam binnen als een bijna liturgische tekst, misschien wel voorbeden over mensen die onwetend zò getuigen over de hunker naar Pasen. Een lied dat mij oproept en tegelijk doet bidden. Is dit niet de uitnodiging van God zelf?
Je kunt er haast tien minuten aan winnen, door ernaar te luisteren...
Tony, pastor
Aan de man die ’s ochtends opstaat
bij wie het leven als een natte
dweil keihard in zijn gezicht slaat
Die met de moed der wanhoop
zijn koffie drinkt, zijn krant leest,
zijn dikke hond uitlaat
Aan de vrouw op de fiets met het kind,
manmoedig vechtend tegen de
regen en de stugge wind,
die zich afvraagt wanneer dat lang
verwachte droomleven nu eindelijk begint
Aan de buschauffeur,
Aan de bakker op de hoek en zijn Thaise vrouw
die zo mooi lacht en honderduit praat
Maar waarvan je met de beste wil van de
wereld geen woord verstaat
Aan de mannen achter de vuilniskar
Aan de jongens op de tram
Aan de kerel op het dak, met z’n thermos
en z’n boterham
Aan die man, die moedige man,
Die man die weigerde te haten,
Ook al werd hem het grootste onrecht
van de wereld aangedaan
Aan die dichter die moest zwijgen,
Die moest kruipen, maar die in zijn eigen hoofd
steevast pal rechtop bleef staan
Aan elke godvergeten zuiper
in elke godvergeten kroeg,
Die meebrult met het refrein
Aan de minister en zijn nachtrust,
Aan de boer met kiespijn
Aan de mensen in de zaal,
Stuk voor stuk,
Allemaal
Kom hier, kom hier dat ik u aan mijn borst druk
Kom aan mijn hart, dat ik mijn hand haal door uw haar
Dat ik u kan vragen of ge iets wilt drinken,
koffie misschien, eventueel een glas wijn
En dat gij dan kunt zeggen dat ge liever alleen wil zijn
Ook goed
Maar misschien hebt ge zin om te praten
Om te vertellen wat er op uw hart ligt
Op uw schouders drukt, elke twijfel,
elke gemiste kans, elke niet gestelde vraag
Wat ge in de loop der jaren allemaal hebt beloofd en geloofd
En waar ge nu misschien spijt van hebt
Elke overwinning, elke nederlaag
Kom hier, dat ik u draag
Kom hier, dat ik u draag
Aan het magere meisje,
Aan de jongen op de brug
Aan de oude vrouw met haar tas en haar kaarsrechte rug
Aan de buurvrouw en haar onvermogen
om simpelweg content te zijn
Aan het pasgeboren kind dat alles al weet
Aan Marcel die er nooit echt bij hoorde
Gewoon omdat hij veel te veel zijn best deed
Aan Marie, aan Lisa, aan André, aan jou
Kom hier, kom hier dat ik u aan mijn borst druk
Kom aan mijn hart, dat ik mijn hand haal door uw haar
Dat ik u kan vragen of ge iets wilt drinken,
koffie misschien, eventueel een glas wijn
En dat gij dan kunt zeggen dat ge liever alleen wil zijn
Ook goed
Of dat gij aan mij vraagt of ik iets wil drinken
Want misschien heb ik wel zin om te praten
Om te vertellen wat er op mijn hart ligt, op mijn schouders drukt,
elke twijfel, elke gemiste kans, elke niet gestelde vraag
Wat ik in de loop der jaren allemaal hebt beloofd en geloofd
En waar ik nu zo’n spijt van heb
Elke overwinning, elke nederlaag
Kom hier, dat ik u draag
Kom hier, dat ik u draag
Bron: https://muzikum.eu/nl/kommil-foo/kom-hier-dat-ik-u-draag-songtekst
