Een kerk binnenlopen heeft iets hemels. De inspirerende stilte zuigt je als het ware naar de diepte en maakt wat spontaan gebed zoveel vanzelfsprekender. Als het kabaal in mijn hoofd tot bedaren komt, wordt de stilte ineens zo sprekend.
En dan hebben we het nog niet gehad over het hoogfeest van Maria op half oogst. Of de gelegenheid om een bedevaart te maken – voor wie Lourdes wat ver is, zijn er ook Scherpenheuvel of Halle, of zovele andere plaatsjes nog dichterbij – waar Maria (en dus ook God zelf) zich zo gemakkelijk laat vinden.
Geniet ervan nu het kan, straks is het voorbij en zijn de batterijen hopelijk genoeg geladen om ook in de straks weer hernemende ratrace als mens staande te blijven.
Tony, pastor.