Ik dacht spontaan aan onze bedevaarders in Lourdes. De plaats bij uitstek om diversiteit aan den lijve te ondervinden. Respect voor elkaar, voorrang voor de zieken en minder mobiele mensen, de stilte in een bomvolle kerk... Elk met zijn eigen manier van geloven, van belijden, van bidden, het getuigt van groot respect en dat is al een wonder op zich. Dat respect is open staan voor de anderen, de Andere. Dat is voor mij het mirakel van Lourdes. Dan wordt je zelf iemand anders, verander je van 'zijn'.
Zaterdag volgde ik op YouTube de Mariale processie of de kaarsjesprocessie. Elk tientje werd in drie, soms vier talen voorgebeden en ieder antwoordde in zijn eigen moedertaal. Ik kon het niet droog houden.
De covidtijd heeft ons ook goede dingen geleerd: ook al zou je het anders willen, als het niet kan moet je aanvaarden wat niet kan. Gelukkig, en dat hebben we ook uit de covidperiode geleerd, is er op dat moment de sociale media.
Veranderen van doen, heeft dat ook niet iets te maken met openstaan voor diversiteit?
Pastor Mariette
Kaarsen, bidden en zingen Maria ter ere. |