Damiaan

Gaat u wel eens naar een musical kijken? Het is geen toneel en ook geen opera. Eerder een goede combinatie van beiden en de muziek speelt meer dan een ondersteunende rol. Het heeft iets van een totaalspektakel, waarbij je soms niet weet waar eerst kijken. Misschien zag u wel één van de musicals over de Wereldoorlogen: 1914-18 en 1940-45, twee grote producties van Studio 100. Ons land heeft een goede reputatie opgebouwd in dit genre. Zo’n tien jaar terug ontstond een nieuw productiehuis, Historalia. Naar aanleiding van 125 jaar kroningsfeesten in Scherpenheuvel startten ze het project van de musical rond Damiaan. Daar aan de basiliek bij OLV van Scherpenheuvel nam Damiaan afscheid van zijn moeder om daarna af te reizen naar Hawaï. De musical begint in het heden met een jonge enthousiaste gids die bedevaarders rondleidt in de basiliek. Daar komt ze bij het beeld van Damiaan en zo start het hele verhaal. Een prachtig schouwspel ontrolde zich voor onze ogen en oren. Soms wervelend, soms heel ontroerend. Delicatere thema’s zoals de moeilijke relatie van Damiaan met de bisschop en zijn oversten, de laster rond zijn al of niet trouw zijn aan het celibaat kwamen op een respectvolle manier ook aan bod. De dialogen zijn gevat en natuurlijk gebracht. 150 acteurs, dansers, zangers en tientallen professionele en vrijwillige handen maakten er een schitterende voorstelling van. Heel wat scènes zijn blijven hangen maar zeker deze waarbij Damiaan onder de boom zit waar hij de eerste nacht na zijn aankomst op Molokaï doorbracht en waar men hem ook zou begraven. Het toonde zijn kracht maar ook zijn twijfel en zijn alleen staan in die enorme zending. Een man, groot in zijn geloof en zijn werk, zo groot dat de Kerk hem tot een heilige maakte. De kleine Jef uit Tremelo werd een voorbeeld voor heel de wereld. Deze musical bracht zijn verhaal beklijvend tot leven…

Pastor Guido

© Guido Vandeperre