Gebed
bij het aandoen van een mondmasker
Als ik me klaarmaak om de wereld in te gaan
help me om het ‘sacrament’ te zien in het dragen van dit
kledingstuk
-laat het een uiterlijk teken zijn van een innerlijke genade-
een tastbare en zichtbare manier van leven,
van liefde voor mijn naasten, zoals ik mezelf bemin.
Christus,
omdat mijn leven bedekt zal zijn, onthul mijn hart,
dat mensen mijn glimlach zouden zien
in de kreukels rond mijn ogen.
Omdat mijn stem gedempt kan zijn,
help me om duidelijk te spreken,
niet alleen met mijn woorden,
maar ook met mijn daden.
Heilige Geest,
als het elastiek mijn oren raakt,
herinner me eraan om goed te luisteren,
vol zorg voor iedereen die ik ontmoet.
Moge dit eenvoudige stuk stof
schild en banier zijn
en moge elke ademhaling die het inhoudt
gevuld worden met uw liefde.
In uw naam en in de naam van liefde bid ik.
Moge het zo zijn. Moge het zo zijn.
Zuster Rose Marie Tresp
Wat me opviel in dit mooie
gebed, was ook het zinnetje: “omdat mijn leven bedekt zal zijn, onthul mijn
hart”. Je zou daar verwachten: “omdat mijn mond bedekt zal zijn”. Ik ging
kijken in de oorspronkelijke Engelse tekst, en daar staat wel degelijk “since
my life will be covered”. En ja, als je erover nadenkt: onze mond bepaalt voor
een groot stuk onze gelaatsuitdrukking. En onze gelaatsuitdrukking toont wie we
zijn. Als onze mond bedekt is, is ons leven, ons mens-zijn voor een stuk
verborgen. Gelukkig kunnen onze ogen nog ‘spreken’ en zeker ook ons hart, zoals
zuster Rose Marie bidt.
Hebt u nog positief nieuws
waarover ik mag schrijven? Laat het mij weten a.u.b.
Pastor Benno.