Op zondag 15 augustus kregen we toch een teken van hoop in het feest van Maria’s tenhemelopneming: “er verscheen een groot teken aan de hemel: een Vrouw…” vertelde de eerste lezing in apocalyptische taal. Maria komt ons moed geven. Ondanks alle ellende in deze wereld is ons een goede toekomst beloofd.
Op persoonlijk vlak: “de tenhemelopneming van de heilige Maagd is een bijzondere deelname aan de verrijzenis van haar Zoon en een vooruitlopen op de verrijzenis van de andere christenen” zegt de ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’ mooi en duidelijk (CKK 966). Aan Maria is al overkomen wat ons allen te wachten staat: met heel ons wezen leven bij God.
Maar ook op het vlak van onze wereld geeft Maria ons hoop. “De Heer toont de kracht van zijn arm; slaat trotsen van hart uiteen. Heersers ontneemt Hij hun troon, maar Hij verheft de geringen. Die honger hebben overlaadt Hij met gaven, en rijken zendt Hij heen met lege handen”. Zo zingt zij in haar Magnificat, dat we hoorden in het evangelie. Dat zijn toch revolutionaire woorden! Woorden die zouden passen in het lied van de ‘Internationale’: “Ontwaakt, verworpenen der aarde! Ontwaakt, verdoemd in hong’ren sfeer…”. Maar dit is het geloof van Maria, het geloof van de christenen. Ondanks alle ellende en ondanks de invloed van de machten van het kwaad, helpt dat geloof ons om te blijven hopen op een goede toekomst en ons te blijven inzetten voor een betere wereld.
Pastor
Benno.
| De tenhemelopneming van Maria, Pieter Paul Rubens. Kathedraal van Antwerpen. |
