Soms heb ik het verlangen om heel dicht bij haar te zijn. Wanneer mijn ogen het Mariabeeld aan de muur kruisen geeft mij dat het gevoel van een compagnon te hebben, een tochtgenoot, dat geeft mij kracht.
Mij heel dicht bij Maria voelen is nog sterker in Lourdes. Een goedendag zeggen aan Maria aan de grot, met zoveel mensen rondom mij die ook op bedevaart zijn, die haar ook goedendag komen zeggen, dat geeft mij een onbeschrijfelijk gevoel. Ik voel mij gedragen door zoveel biddende mensen die erop vertrouwen dat Maria voorspreker is bij haar zoon Jezus. Met een hart vol liefde brengt zij ons tot bij haar Zoon. Die liefde zorgt ervoor dat er in een bedevaartsoord als Lourdes, met zoveel talen, rassen en culturen, alles in een sfeer van liefde en verdraagzaamheid verloopt. De meest kwetsbaren onder ons, de zieken, staan centraal.
Aan Maria worden heel wat eigenschappen toegeschreven. Iedereen die Maria een warm hart toedraagt bewondert haar om één of meerdere eigenschappen die haar tekenen. Wat ik het meest bewonder in Maria is haar hart vol liefde, "zij bewaarde alles in haar hart". Haar leven is niet over rozen gegaan, ze heeft keuzes moeten maken die niet evident waren en waarbij ze zich niet direct populair maakte. Maar zij stelde zichzelf niet centraal, ze zorgde ervoor dat het goede kon gebeuren.
Daarbij denk ik ook aan de 12-jarig Jezus die ze kwijt waren na een feest in Jeruzalem. Maria en Jozef zijn Hem dan gaan zoeken, in de smalle straten van Jeruzalem, daar waar ze gelogeerd hebben, op het marktplein... en toen ze hem vonden in de tempel was zijn antwoord: "wist je dan niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?" Maria zal het antwoord allicht niet begrepen hebben maar uit liefde voor hun zoon bewaarde ze het in haar hart.
Of toen die keer dat Maria en zijn Jezus'broers naar Hem toe gingen met de vraag of ze hem konden spreken. Het antwoord van Jezus zal haar waarschijnlijk ook in de war gebracht hebben. Jezus zei: "Mijn moeder en mijn broers zijn zij die mij volgen en naar mijn woorden luisteren." Ik zou denken: breekt een moederhart dan niet? Maar Maria liet het gebeuren en bewaarde alles in haar hart. Zij stelde zichzelf niet centraal, als het goede maar gebeurt...
Daarin is zij mijn grote voorbeeld. Daarin probeer ik haar te volgen. Daar haal ik kracht uit als er dingen gebeuren die ik niet begrijp of als het niet loopt zoals ik het graag had gezien. "Als het goede maar gebeurt".
Mariette
