De vraag die ik mezelf vandaag stel is: "Kan je God graag zien en je naaste graag zien als je jezelf niet graag ziet?" Hoeveel mensen liggen niet in de knoop met zichzelf? Zijn niet content met wie ze zijn of wat ze bereikt hebben in het leven? Of voelen zich mislukt in hun relatie of als ouder,... Als je in die spiraal blijft zitten dan heb je geen oog voor de noden van de anderen, dan kan je niet voelen dat God jou graag ziet. Daarom klinkt de oproep ook om onszelf graag te zien. Onszelf aanvaarden zoals we zijn. Te leren leven met de mogelijkheden die we hebben.
In één van de evangelies van de voorbije week lazen we hoe Jezus compassie kreeg met de mensen die van ver gekomen waren, naar een afgelegen plaats om naar Hem te luisteren. Hij gaf de opdracht dat ze zouden gaan zitten om wat uit te rusten. Jezus zocht ook een oplossing om aan eten te geraken, anders zouden ze op de terugweg kunnen bezwijken. Met andere woorden Jezus bekommert zich om het welzijn van de mens. Ook hijzelf trok zich dikwijls terug, de berg op, naar een eenzame plaats om te bidden. Om contact te houden met Zijn vader.
Als we er willen staan in het leven, moeten we onszelf verzorgen, onze contacten verzorgen, ons contact met God verzorgen. Is dat niet wat we kunnen verstaan onder 'waakzaam" zijn? Alleen als we de tijd maken om ons klaar te maken, zijn we gereed om het Kerstekind te ontvangen.
Pastor Mariette
 |
| © Pixabay |
