Deze dagen gedenken we drie mensen die hebben uitgezien naar licht, drie heiligen, drie inspirerende adventsfiguren.
Gisteren, op 13 december, vierden we de gedachtenis van de heilige Lucia, een martelares uit de Romeinse tijd. Volgens haar levensbeschrijving werden haar ogen uitgestoken. Ze is dan ook de patrones van de blinden. In haar naam zit het Latijnse woord ‘lux’, licht. In de scandinavische landen wordt haar feestdag gevierd als een feest van het licht, de directe aanloop naar Kerstmis. Zij nodigt ons uit om te blijven geloven in het licht, ook als het donker is in ons leven en we het niet meer ‘zien zitten’.
Vandaag, 14 december, gedenken we de heilige Johannes van het Kruis. Hij leefde in de zestiende eeuw en was lid van de karmelietenorde. Hij heeft veel meegemaakt en werd zelfs gevangen gezet. Bij dat alles was hij een groot mysticus. We lezen zijn teksten nog steeds. Daarin heeft hij het o.a. over ‘de donkere nacht van de ziel’: hoe een mens doorheen donkere perioden in zijn leven toch kan groeien naar het licht, naar God. Hij leert ons vandaag dat de duisternis in ons leven ook een groeikans kan zijn.
En tevens gedenken we op deze dag de heilige Odilia. Zij is bij ons minder gekend, maar zij is patrones van de Elzas en wordt daar zeer vereerd, met name in de bedevaartplaats ‘Mont-Sainte-Odile’, waar talrijke bedevaarders bij haar relieken komen bidden, onder wie ook blinden en slechtzienden. Zij was de dochter van een hertog van de Elzas in de Merovingische tijd. Omdat ze blindgeboren was, werd ze door haar vader verstoten. Ze werd echter wonderbaarlijk genezen, bracht haar vader tot inkeer en bouwde de voorvaderlijke burcht om tot een klooster, waar ze een heilig leven leidde en veel goed deed. Zij spoort ons aan om ‘mensen van licht’ te zijn: mensen die licht brengen in deze wereld.
Dat het licht in ons mag blijven branden.
Pastor Benno.
 |
| © Pixabay |
