Dat was zeker het geval deze voormiddag in de kerk van de Heilige Familie (Sint-Lambrechts-Woluwe). De nieuwe stoelen voor de kerk werden geleverd! Tot nu toe stonden er nog bidstoelen, lager dan een gewone stoel en dus niet gemakkelijk om lang op te zitten. Zeker niet voor de wat ouderen onder de kerkgangers. Of voor mensen met rugpijn.
Maar vandaag kwam daar verandering in. Toen ik naar de kerk reed om een handje (of stoeltje) toe te steken, kon ik niet naast de vernieuwing kijken. Vlak bij de kerk stopte ik om een oudere dame met een oude kerkstoel te laten oversteken. Het trof me! Ook bij de kerk zelf kwamen enkele mensen wat oude stoelen ophalen. Interesse? Eén adres: Heilige Familieplein 7!
Maar wat me het meest trof was de drukte in de kerk zelf: mensen uit de drie gemeenschappen die samenwerkten om de nieuwe stoelen uit te pakken, het plastiek ervan te verwijderen, de nieuwe stoelen een plaats te geven volgens de vereiste afstanden wegens de coronamaatregelen. Gesprekken in het Nederlands, Frans en Arabisch (van de Syrisch-Katholieke gemeenschap) klonken er: de verscheidenheid van de Kerk in Brussel in een notendop.
Een hartverwarmende voormiddag was het waarin we mochten ervaren wat het betekent samen christengemeenschap te vormen.
Pastor Chris
