Er is de vreugde van het kerstfeest, in dit geval de vreugde van het weerzien, van het mekaar terug kunnen ontmoeten. Dat vieren we toch elk jaar met Kerstmis: de herders, de wijzen en wij ook ontmoeten het Kind in de kribbe.
De vorige keer dat ik bij mijn petekind op bezoek was, kon hun dochtertje al aan de hand lopen en tussen mama en papa in enkele stapjes zetten. Ondertussen is zij één jaar geworden en stapt flink rond. Wonder toch om een kind te zien opgroeien!
Zoals ik al zei, had het bezoek ook al iets van nieuwjaar. Het jaar loopt op zijn laatste benen en het nieuwe komt al kijken. Kerst- en nieuwjaarskaarten stonden bij hen op de vensterbank.
En ik moest terugdenken aan de tijd toen mijn petekind op nieuwjaarsdag haar nieuwjaarsbrief kwam voorlezen. Het was altijd een ontroerend moment! Ik heb ze trouwens nog bewaard en bij het leegmaken van het huis van mijn moeder bleek zij dat ook gedaan te hebben.
Bij het begin van het jaar goede voornemens maken: ik doe het nog altijd. U ook?
En op het einde van het jaar vaststellen dat niet alle goede voornemens werden waargemaakt: dat is eveneens traditie. Niemand is perfect, zeg ik dan bij mezelf.
Eén voornemen wil ik u meegeven: een hartelijke groet voor al wie ik in het nieuwe jaar mag ontmoeten, bekenden en onbekenden. Geïnspireerd door een spreuk van Bond Zonder Naam: ‘Jouw goeiemorgen maakt mijn goeie dag.’ (BZN 25 december 2021).
Pastor Chris
 |
| © Pixabay |
